سومین جلسهء خانهء آیینه ها. مراسم نورانی استقبال از محرم. پنجشنبه 9 آبان ماه 92 ساعت 15. اللهم ارزقنا شفاعة الحسین یوم الورود.

شب ضربت خوردن مولا که هیات بودم نتونستم پست بزارم اما امشب شبایی هستش که مولا امیرالمومنین علیه السلام در بستر بیماری است. انشالله خدا همه مریض ها رو شفا بده. بهترین جمله ای که الان به ذهنم میرسه از خود مولاست. تو هفته گذشته جمکران بودم جاتون خالی خیلی فضای خوبی بود. یاد پهلویش نمازم را شکست.

درد نام دیگر من است . دردهای من جامه نیستند تا ز تن در آورم. چامه و چکامه نیستند تا به رشتهی سخن درآورم. نعره نیستند تا ز نای جان بر آورم. گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست. مردمی که رنگ روی آستینشان. من ولی تمام استخوان بودنم. تکیهگاه بیپناهی دلم شکسته است. حرف حرف درد را در دلم نوشته است. دست سرنوشت خون درد را با گلم سرشته است.

دیگه جای من نیست از این جا میرم. وبلاگ من اینه که می نویسم. من رو با نام عشاق الحسین لینک کنید. Hagi ببخشید که خارجی ننوشتم. ابرغیبت مانع از فیوضات نیست.

تمام وجود خودت را در اختیارعلم قرار بده تا علم نیز مقداری از خویش را در اختیارت قرار بدهد. یکی از راه های افزایش ایمان تفکر در آسمان و زمین است در شب و در روز. و نماز خواندن در وسط بیابان حال دیگری دارد وقتی عظمت خلقت در روبروی انسان است.

من اشک به خون تپیده ام. یک یا حسین گفتن ما رمز آبروست. نام حسین ترجمه ی اسم اعظم است. هفته او ل فروردین 1392. هفته او ل شهریور 1390.